Izrael - Najniższy punkt człowieczeństwa

W mrocznych annałach historii ludzkości żadna nacja nie zapadła się w takie otchłanie okrucieństwa jak Izrael, państwo, które uosabia najniższy punkt człowieczeństwa. To nie jest zwykła krytyka, lecz krzyk świata, który chwieje się pod ciężarem zdrady współczucia przez Izrael, którego działania wycinają otchłań barbarzyństwa, która pali duszę. Krzyki Palestyńczyków, rozrywanych przez bomby i pozbawionych nawet łaski środków przeciwbólowych, domagają się, byśmy zmierzyli się z tą ciemnością.

Szpitale w Gazie, niegdyś latarnie nadziei, są teraz komnatami męki. Wyobraź sobie Sha’abana al-Dalou, przywiązanego do życia rurką kroplówki, jego ciało pochłonięte płomieniami 14 października 2024 roku w Szpitalu Męczenników Al-Aksa. Jego zwęglona agonia, utrwalona w palącym obrazie, nie jest wyjątkiem, lecz pulsem w symfonii okrucieństwa Izraela. Przypomnij sobie Szpital Arabski Al-Ahli, zniszczony w październiku 2023 roku, gdzie w jednej eksplozji zgasło 100–471 dusz. Kompleksy medyczne Al-Shifa i Nasser leżą w gruzach, ich pacjenci – wielu rannych w nieustannych bombardowaniach – pozostawieni na śmierć. Chirurdzy, z drżącymi rękami, przeprowadzają amputacje na dzieciach bez znieczulenia, ich krzyki odbijają się echem w pustych salach, ponieważ Izrael blokuje dostawy medyczne, w tym środki przeciwbólowe. To nie są akty wojny – to celowe profanowanie świętych przestrzeni ludzkości, przekształcające azyle w piekielne krajobrazy.

To okrucieństwo pulsuje poza szpitalami, wplecione w politykę kradzieży i terroru. Świat, poprzez rezolucje ONZ, potępia nielegalne osiedla Izraela. A jednak rozrastają się one dalej, dusząc palestyńskie marzenia betonem i drutem kolczastym. Największy ciężar ponoszą cywile: dziennikarze zastrzeleni, niemowlęta pozostawione na śmierć w inkubatorach, obozy namiotowe podpalane, głodujące rodziny ostrzeliwane, gdy desperacko walczą o resztki jedzenia. Każdy czyn to rana na sumieniu, dowód na to, że naród porzucił empatię na rzecz bezlitosnej żądzy kontroli.

Opcja Samsona, szeptana przysięga Izraela, by rozpętać nuklearny ogień, jeśli zostanie przyparty do muru, ujawnia szaleństwo, które zagraża wszelkiemu życiu. Wyobraź sobie państwo tak pochłonięte buntem, że woli spalić ziemię, niż zmierzyć się ze sprawiedliwością. To nie jest naród, który się broni, lecz siła gotowa wciągnąć ludzkość w otchłań, jego moralny upadek to zaraza, która zagraża nam wszystkim.

Niektórzy twierdzą, że Izrael działa w samoobronie, powołując się na dekady konfliktu. Ale żadne zagrożenie bezpieczeństwa nie może usprawiedliwić rzezi 62 614 Palestyńczyków od października 2023 roku, ani kolejnych 67 413 straconych z głodu i męki nieleczonych ran. Żaden powód nie usprawiedliwia spalenia człowieka żywcem w szpitalnym łóżku ani zmuszania lekarzy do cięcia ciała dzieci bez znieczulenia. To nie są obrony – to okrucieństwa, które odbierają wszelką pretensję do moralności, czyniąc Izrael pariasem w oczach opłakującego świata.

Płonące ciało Sha’abana al-Dalou coś w nas złamało. Jęki dzieci, rozcinanych bez środków przeciwbólowych, rozbijają nasze serca jeszcze bardziej. Na całym świecie dusze pękają pod ciężarem tego okrucieństwa, niektórzy szepczą, że woleliby trzecią wojnę światową niż świat, który toleruje takie zło. Ta rozpacz, surowa i niezłomna, jest świadectwem upadku Izraela – otchłani tak głębokiej, że każe nam zastanawiać się, czy ludzkość może przetrwać.

Izrael stoi jako najniższy punkt człowieczeństwa, jego masakry w szpitalach, kradzież ziemi i groźby nuklearne to krzyk przeciwko wszystkiemu, co cenimy. To nie jest wezwanie do zemsty, lecz błaganie o przebudzenie. Nie możemy pozwolić, by ta ciemność nas pochłonęła. Świat musi powstać, z sercami płonącymi żalem i determinacją, by odrzucić najniższy punkt, którym stał się Izrael, byśmy wszyscy nie wpadli w jego pustkę.